sobota, 4 czerwca 2011

Cytując... Monique Lange, "Paryż, ulica d'Aboukir" (6)

Przedstawiam Wam kilka cytatów znalezionych w książce, którą poleciła mi znajoma.



„Człowiek uczy się kochać pokój prowadząc wojnę” (s. 13)

„Nie ma dobrej i złej strony, kiedy człowiek wierzy, że ma słuszność” (s. 26)

„Niczego nie można nauczyć się z książek. Człowiek dowiaduje się, jakie gesty ma wykonać przy pocałunku, ale jak tu w ten sposób nauczyć się całować?” (s. 27)

„Z miłością jest jak z rewolucją. Miłość powoduje miłość” (s. 29)

„Ludzie, którzy się z tobą śmieją, także pragną zapomnieć. I zawsze kiedy śmiech wygasa, uderza cię smutek ludzi, z którymi się śmiałeś” (s. 40)

„Człowiek zawsze boi się swojej pierwszej miłości. Trzeba przekonać się, jak źle nam z innymi, aby zrozumieć, jak było dobrze” (s. 45)

„Miłość nie dzieje się w czasie. Miłość to piorun. Miłość, która dzieje się w czasie, to tylko strach przed piorunem” (s. 47)

„Świat jest urządzony tak, aby można było zapomnieć, że trzeba umrzeć” (s. 121 – 122)

1 komentarz:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...