W pogoni za mordercą (Donato Carrisi "Zaklinacz")

Lubię moment, gdy książka, po którą sięgam z czystego przypadku, wobec której nie mam żadnych konkretnych oczekiwań, okazuje się lekturą, której nie jestem w stanie porzucić. Tak było w przypadku powieści „Zaklinacz”, której autorem jest Donato Carrisi. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z tym autorem, a to dlatego, że w jego dorobku nie ma zbyt wiele książek. Powieść, po którą sięgnęłam okazała się być wyśmienitym thrillerem wciągającym od pierwszych stron. W nocie wydawcy pojawiło się porównanie do filmów takich jak „Milczenie owiec” czy „Siedem”. Mało kiedy tego typu porównania mają pokrycie – bardzo często okazują się być jedynie chwytem marketingowym. Książka Carrisi niejednokrotnie przywołuje na myśl thrillery, które zostały docenione na całym świecie. 

Powieść Carrisi ukazuje zmagania zespołu prowadzącego dochodzenie mającego na celu schwytanie osoby odpowiedzialnej za uprowadzenie sześciu dziewczynek i zabójstwo pięciu z nich. Na czele grupy stoi doktor Goran Gavila, a pomaga mu Mila Vasquez – ekspert w odnajdywaniu zaginionych dzieci. Sadystyczny morderca ma wszystko zaplanowane w najdrobniejszych szczegółach, a zabawa, jaka rozgrywa się pomiędzy nim, a zespołem sprawia, że nie możemy oderwać się od książki, która z każdym rozdziałem wciąga nas coraz bardziej w świat przypominający najgorszy koszmar o którym chcielibyśmy zapomnieć. Każde kolejne odnalezione ciało zamordowanej dziewczynki prowadzi ekipę do kolejnego zwyrodnialca, który dotąd żył w spokoju, a którego tajemnice odkrywa „Albert” – potwór, który wciąż jest o krok przed tymi, którzy go ścigają. 

Muszę przyznać, że jestem pod ogromnym wrażeniem. Przeczytałam wiele thrillerów i powieści sensacyjnych, a mimo wszystko poczułam się zaskoczona. Powieść nie jest przewidywalna, ani schematyczna. Różni się znacząco od tych, które miałam okazję dotąd czytać. W momencie, w którym wraz z ekipą dochodzeniową zbliżamy się do poznania tajemnicy, nasze domysły trafia szlag. Zabawa w „kotka i myszkę” zaczyna się od nowa… Jest to oryginalne i zaskakujące rozwiązanie, które zmusza czytelnika do udziału w odkrywaniu tajemnicy. 

Przez cały czas mój umysł pracował na wysokich obrotach. W jednej chwili zostałam wciągnięta w świat powieści – sama nie wiem, kiedy zamieniłam się w łowcę polującego na mordercę, który dopuścił się tak okropnych zbrodni. Rzadko kiedy podczas lektury odczuwam tak ogromne napięcie, które sprawia, że wszystko wokół przestaje istnieć… Mogłaby powstać z tego całkiem niezła ekranizacja. Kto wie – może kiedyś ktoś zechce zekranizować tę powieść? Nie ukrywam, że liczę na to.